شن و ماسه خواندن منجر به سوالات بسیاری می شود

می دانم، می دانم… باید آخر هفته را با آرامش بگذرانم. اما هر مکانی که بازدید می‌کنم، پدیده‌های طبیعی مختلفی را به من ارائه می‌دهد که از آن‌ها آگاه نبودم و، به‌عنوان یک مهندس و علاقه‌مند به چند فیزیک، نمی‌توانم زیر آفتاب بنشینم و فهرستی از فیزیک درگیر را یادداشت کنم – مکانیسم‌های جفت شدن احتمالی. ، شرایط مرزی، مواد و غیره (ما در ماه مه در مورد کلیشه های مرتبط با مهندس در صفحه فیس بوک خود صحبت کردیم ).

من روز شنبه در ساحل آواز در منچستر کنار دریا (MA، ایالات متحده آمریکا) بودم: در اینجا شن به معنای واقعی کلمه زیر پای شما “آواز می خواند” یا جیرجیر می کند. من کمی در مورد آن فکر کردم، با بالا و پایین پریدن روی شن و ماسه آزمایش هایی انجام دادم و سپس حدس درستی زدم: این باید اصطکاک بین دانه ها و آزاد شدن ناگهانی گاز به دام افتاده باشد، یک مشکل تعامل آکوستیک- ساختار .

اما من کاملاً از نظریه خود راضی نبودم و یک بار در خانه تحقیقاتی انجام دادم. من متوجه شدم که این پدیده هنوز به طور کامل درک نشده است. آنچه مشخص است این است که ماسه آواز ( اطلاعات بیشتر در اینجا ) از دانه هایی تشکیل شده است که تقریباً کاملاً کروی هستند، به همان اندازه، با سطوح بسیار تمیز.

یک تئوری این است که این دانه‌های کامل، هنگامی که بار ناگهانی اعمال می‌شود، به طور هماهنگ به ارتعاش می‌پردازند، به طوری که لایه بیرونی ماسه مانند مخروط یک بلندگو عمل می‌کند. بر اساس این نظریه، اکثر سواحل ساکت هستند، زیرا حتی مقدار کمی گرد و غبار یا رطوبت، اصطکاک بین دانه ها و توانایی آنها را برای عمل به این روش کاهش می دهد.

نظریه دیگری حاکی از آن است که انتشار ناگهانی گاز محبوس شده بین دانه ها باعث تولید صدا می شود. در هر صورت، الگوبرداری از این پدیده باید چالش جالبی باشد و ممکن است پروژه جدید بعدی من باشد. اما اگر هر دو مدل نشان دهند که هر یک از این نظریه ها می تواند درست باشد، چه؟ شما چی فکر میکنید؟