سرعت سقوط پایانی دانه شن – کامسول

اولین توقف برای ورود آب آلوده به محل کار آب معمولاً یک مخزن بزرگ است که ذرات بزرگ در آنجا ته نشین می شوند. به طور کلی، ته نشینی گرانشی یک روش اقتصادی برای جداسازی ذرات است. اگر سیال در مخزن با سرعت کم کنترل شده حرکت می کند، ذرات را می توان در ظروف جداگانه با توجه به مدت زمانی که طول می کشد برای رسیدن به کف طبقه بندی کرد.

این مدل یک دانه شن کروی در حال سقوط در آب را شبیه سازی می کند. دانه از سکون شتاب می گیرد و به سرعت به سرعت نهایی خود می رسد. نتایج به خوبی با مطالعات تجربی مطابقت دارد. این مدل یک شبیه‌سازی متقارن محوری جریان سیال در یک سیستم مختصات متحرک، همراه با یک معادله دیفرانسیل معمولی (ODE) است که حرکت دانه را توصیف می‌کند.